MODERT ART GREECE 2009

Κυκλοφόρησε ο νέος οδηγός MODERN ART GREECE 2009. Ένας κατάλογος με νέους καλλιτέχνες, που σκοπός του είναι να φέρει πιο κοντά το φιλότεχνο κοινό με τους  νέους δημιουργούς.  Στην σελίδα 86 φιλοξενούνται και 2 δικά μου έργα.  Θα τον βρείτε στα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα.

Ο ΟΦΗΣ (Ελλάδα)

Ο Όφης είναι η μορφή του δράκου στην Ελλάδα. Ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια με τους φιδόμορφους φύλακες μεγάλων θησαυρών, για να συνεχίσει μέχρι την νεότερη Ελλάδα σχεδόν απαράλλαχτος. Από τις πιο γνωστές λαϊκές ιστορίες, όταν το θέατρο σκιών με τον γνωστό και αγαπητό σε όλους μας Καραγκιόζη ευημερούσε, είναι ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι. Ό μεγάλος ήρωας της αρχαιότητας έπρεπε να εμφανιστεί για να λυτρώσει τον κόσμο από τον θηρίο.

Η δύναμη του ήρωα κρίνεται πολλές φορές από τον αντίπαλο του. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι κάλεσαν μια τέτοια προσωπικότητα για να αντιμετωπίσει το δράκο. Και άλλοι ήρωες στην αρχαιότητα αντιμετώπισαν δράκοντες. Ο Ηρακλής δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, όταν στο δεύτερο άθλο του αντιμετώπισε την Λερναία Ύδρα και κατάφερε να την εξουδετερώσει με την βοήθεια του ανιψιού του Ιόλαου. Ο Ιάσονας, χρειάσθηκε επίσης βοήθεια, από την Μήδεια αυτή τη φορά, για να κοιμίσει τον δράκο που φύλαγε το χρυσόμαλλο δέρας και να επιστρέψει θριαμβευτής στην πατρίδα του.

Τιμώντας την Ελληνική παράδοση του δράκοντα, κατασκευάσθηκε το γλυπτό του Όφη δίνοντας έμφαση στη φιδίσια κίνηση του σώματος του, και στην άγρια έκφραση του κεφαλιού του.

Είναι ο πρώτος δράκοντας που βάφτηκε με την τεχνική του ρακού και το αποτέλεσμα είναι πολύ δυναμικό. Όμορφοι σκούροι χρωματισμοί που σε κάποιες περιπτώσεις γυαλίζουν ενώ σε άλλες είναι ματ, σε συνδυασμό με μαυρισμένα κόκκινα, δίνουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.

Επιτιθέμενος Μαύρος Δράκος

Οι Μαύροι Δράκοι αντιπροσωπεύουν συνήθως επιθετικές ιδεολογίες και σκοτεινές απόψεις. Παρουσιάζονται πολλές φορές σαν την προσωποποίηση του κακού που σπέρνει τον όλεθρο και τον πανικό στο διάβα του. Θα τον συναντήσουμε όμως και σε κάποιες περιπτώσεις σαν αντιπρόσωπο του καλού και προστάτη. Ο συγκεκριμένος Μαύρος Δράκος βρίσκεται σε επιθετική στάση έτοιμος να αντιμετωπίσει όλους τους αντιπάλους του.

Το γλυπτό αυτό είναι φτιαγμένο με λευκό πηλό τύπου γκρε εμπλουτισμένο με κόκκους σαμότ. Έχει ψηθεί στους 1.100 βαθμούς σε ηλεκτρικό φούρνο για αρκετές ώρες, ώστε να μην σπάσει καθώς δεν είναι κούφιο αλλά μασίφ. Ο χρωματισμός του έγινε με οξείδια του χαλκού και του κοβαλτίου που έχουν δώσει ιριδίζον μαύρο και μπλε χρώμα αντίστοιχα. Με την χρήση οξειδίων αντί για σμάλτων πέτυχα μια επιφάνεια τραχιά και ακανόνιστα χρωματισμένη που ταιριάζει στο θέμα του γλυπτού. Επίσης, με τις ιριδίζων εναλλαγές του μαύρου και του μπλε, δημιουργεί την εντύπωση δέρματος ενός υπερφυσικού όντος, όπως είναι αυτό του δράκου!

blue dragon

CHARMINGS

Dragonform kiln video

Dragonform kiln

Η κατασκευή του Κόκκινου Δράκοντα ξεκίνησε από την μελέτη που κάναμε για τα κεραμικά καμίνια και την εμβάθυνση που θέλαμε να πραγματοποιήσουμε στην κεραμική τέχνη. Έτσι φτιάξαμε ένα μικρό μεσογειακού τύπου καμίνι με την μορφή ενός Κόκκινου Δράκοντα.

Ο δράκοντας αυτό ήταν ο πιο ιδανικός καθώς είναι από αυτούς που έχουν πύρινη ανάσα. Έτσι όταν το καμίνι θα ψήνει από την καμινάδα του καμινιού που είναι ουσιαστικά και το στόμα του δράκου θα βγαίνουν καπνοί και φωτιές.

Η κατασκευή ήταν αρκετά δύσκολη αφού έπρεπε να τηρηθούν οι αναλογίες του καμινιού ώστε να είναι λειτουργικό, αλλά και να πάρει τη μορφή που θέλουμε να του δώσουμε. Αρχικά έπρεπε να δούμε με πιο τρόπο θα χτιστεί το κάθε μέρος του καμινιού αλλά και τι σχήμα θα έχει. Ο θάλαμος καύσης πήρε το σχήμα της φωλιάς του δράκου βάφτηκε με κίτρινα γήινα χρώματα με μια στρώση από οξείδιο του χαλκού από επάνω για να δείχνει πιο φυσικό.

Ενώ οι αρχικές μας μετρήσεις επιβεβαιώθηκαν και ο θάλαμος ετοιμάστηκε, αποφασίσαμε να τον υψώσουμε λίγο ώστε να μπορούμε να έχουμε επιπλέον χώρο για τα ξύλα και να μπορέσουμε να ανεβάσουμε την θερμοκρασία σε υψηλότερα επίπεδα. Για το λόγο αυτό ετοιμάσαμε μία προσθήκη για να ανεβάσουμε το ύψος και ταυτόχρονα τον όγκο του θαλάμου.

Ο θόλος ψησίματος εκεί δηλαδή που θα τοποθετούνται τα αντικείμενα έγινε ξεχωριστά. Στα περισσότερα μεσογειακά καμίνια ήταν ένα σώμα με τον θάλαμο καύσης και η πρόσβαση γινόταν μέσω από κάποιο άνοιγμα, κάτι που περιόριζε όμως την κινητικότητα. Με την κίνηση αυτή καταφέραμε να αποκτήσουμε μεγάλη ελευθερία στην τοποθέτηση των κεραμικών. Ο θόλος πήρε την μορφή του σώματος του δράκου με ανοίγματα στο μπροστινό μέρος για καλύτερο εξαερισμό.

Η καμινάδα έγινε ο λαιμός και το κεφάλι με το στόμα ανοιχτό για να βγαίνει ανεμπόδιστα ο καπνός. Ο Κόκκινος Δράκοντας όμως είχε και άλλη μια γνωστή ιδιότητα. Είχε φτερά και μπορούσε να πετά, κάτι που δεν παραλείψαμε από το καμίνι μας. Τα φτερά μπαίνουν σαν διακοσμητικά στο πλάι του θόλου, και στηρίζονται με καβίλιες σε εγκοπές που είχαν μελετηθεί κατά την κατασκευή του θόλου ψησίματος.

Τα χρώματα του σώματος των φτερών και του κεφαλιού έχουν δημιουργηθεί από τα οξείδια του σιδηρού(κόκκινο), χαλκού(μαύρο) και κοβαλτίου(μπλε). Η χρήση της τεχνικής αυτή δίνει ένα πολύ φυσικό και εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Green Dragon

Green Dragon

Originally uploaded by ceramicartdragons

Dragon Wing

Dragon Wing

Originally uploaded by ceramicartdragons

Dragon Helmet

Όταν ξεκινήσαμε να επιλέγουμε τα αντικείμενα στα οποία θέλαμε να μεταφέρουμε την μορφή του δράκοντα ο κατάλογος έγινε πραγματικά ατελείωτος και έπρεπε να επιλέξουμε μέσα από μια μεγάλη γκάμα. Μέσα από την έρευνα στην ιστορία που έκανα για το πλάσμα αυτό, τον συνάντησα πολλές φορές να βρίσκεται στα πεδία των μαχών.

Η κοόρτη του ρωμαϊκού στρατού είχε ένα κόκκινο δράκο για έμβλημα, τα Ιαπωνικά σπαθιά είχαν πολλές φορές στη λαβή τους το σχέδιο ενός δράκου. Ακόμα στην αρχαία Αγγλία και Ουαλία ο δράκος ήταν σύμβολο πολέμου, που το είχαν στα λάβαρα τους. Μάλιστα οι στρατηγοί τους έπαιρναν το προσωνύμιο Pendragon(Pen = κεφαλή ή αρχηγός) που σημαίνει αρχηγός δράκος. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα και ως σύμβολο στα πολεμικά πλοία των τρομερών Βίκινγκς, που τον τοποθετούσαν στην πρύμνη τους για να τρομάζουν τους αντιπάλους τους.

Το ερώτημα ήταν πώς να τον χρησιμοποιήσω αφού κανένας από αυτούς τους τρόπους δεν ταίριαζε στην κεραμική. Η ιδέα ήρθε ξαφνικά όταν έπεσα πάνω σε ένα πίνακα του ζωγράφου φανταστικών κόσμων Luis Royo με τίτλο Kiss of the Fog. Μετά τα υπόλοιπα ήρθαν πιο εύκολα. Για βάση χρησιμοποίησα μια βάση για περούκες που είναι το ανθρώπινο κεφάλι σε πραγματικό μέγεθος. Την έντυσα με νάιλον ώστε να αυξήσω λίγο τον όγκο, καθώς όταν φτιαχτεί με πηλό το κράνος, θα συσταλεί κατά το στέγνωμα και το ψήσιμο περίπου 10%. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να σφηνώσει το κράνος στη βάση και να μην βγαίνει αλλά και να μην μπορεί να «φορεθεί» μετά.

Το αποτέλεσμα είναι ένα κράνος σε πραγματικό μέγεθος που μπορεί να φορεθεί. Ο κύριος ρόλος του βέβαια είναι διακοσμητικός, καθώς ο πηλός δεν προσφέρει ουσιαστική προστασία από τα χτυπήματα. Αν φανταστούμε λίγο ένα τέτοιο κράνος, σαν κομμάτι της πανοπλίας ενός ιππότη της δεισιδαιμονικής μεσαιωνικής εποχής, μπορούμε να νιώσουμε τον τρόμο που θα προκαλούσε στους αντιπάλους του, αλλά και την αξία που θα κέρδιζε όποιος τον νίκαγε.

Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι μαύρο(οξείδιο του χαλκού) και άσπρο(σμάλτο). Το μαύρο χρησιμοποιήθηκε όπου είναι η ματιέρα με τα λέπια για να την τονιστεί λίγο περισσότερο από το υπόλοιπο, χωρίς όμως να ξεχωρίζει έντονα. Οι οξείες γωνίες από τις οποίες αποτελούνται τα κέρατα και τα δόντια, προκαλούν άγχος και την αίσθηση του κινδύνου. Βάφοντας τα άσπρα τονίζουμε ακόμα περισσότερο την αίσθηση αυτή.