ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ(Ελλάδα)

Το πλάσμα αυτό έχει ογκώδες σώμα φιδιού ή σκύλου και πέντε, επτά ή εννιά κεφάλια δράκου. Είναι κόρη του τερατώδους εκατοντακέφαλου Τυφώνα ή Τυφωέα και της Έχιδνας που ήταν μισή γυναίκα και μισή φίδι. Έλεγαν ότι το ένα κεντρικό κεφάλι ήταν αθάνατο και ανθρώπινο.

Η Λερναία Ύδρα ήταν αδερφή του φύλακα του Άδη Κέρβερου, του Κρομμυώνα, της Χίμαιρας της Λυκίας και της Σφίγγας της Θήβας. Το τέρας, όπως και ο λέοντας της Νεμέας, είχε ανατραφεί από την Ήρα με σκοπό να υπονομεύσει το κύρος του Ηρακλή.

Η Ύδρα (νερόφιδο) έδωσε το όνομα της στο νησί Ύδρα αν και ζούσε στους βάλτους της παραλιακής πόλης Λέρνης ή Λέρνας, δίπλα στο σημερινό χωριό Μύλοι (περίπου οχτώ

χιλιόμετρα έξω από την αρχαία πόλη του Άργους, απέναντι από το Ναύπλιο).

Στην περιοχή υπήρχε ποταμός, πολλές πηγές, όπως η τριπλή πηγή της Αμυμώνης και η μικρή λίμνη Αλκυονίς, που την θεωρούσαν απύθμενη και μια από της «πύλες του Άδη», αφού πίστευαν ότι από εδώ κατέβηκε και ο Διόνυσος στον Κάτω Κόσμο, για να πάρει πίσω την μητέρα του Σεμέλη. Επίσης, τελούσαν Μυστήρια προς τιμήν της Λερναίας Δήμητρας, καθώς σύμφωνα με μια εκδοχή, Από εδώ πήραν την άγουσα για τον Κάτω Κόσμο ο Άδης και η Περσεφόνη.

Η Λερναία Ύδρα είχε εγκατασταθεί κάτω από ένα πλάτανο και τρομοκρατούσε τους κατοίκους του Αργολικού κόλπου. Κατασπάραζε όποιο ζώο περνούσε από εκεί, ενώ η δηλητηριώδης ανάσα της μόλυνε τα νερά και κατέστρεφε τα σπαρτά. Ακόμη και όταν κοιμόταν, η μολυσμένη ανάσα μπορούσε να σκοτώσει όποιον πλησίαζε προς το μέρος της. Επιπλέον, όλα έδειχναν ότι θα ζούσε αιώνια και θα ήταν ανίκητη, αφού, ακόμα και όταν έχανε ένα κεφάλι, φύτρωναν δύο ή και τρία στη θέση του.

Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, υπήρχε και η φήμη ότι ο δράκος είχε βοηθό ένα τεράστιο κάβουρα με πελώριες δαγκάνες, για αυτό ο Ηρακλής πήρε μαζί του για βοηθό το φίλο και ανιψιό του Ιόλαο.

Ο ήρωας και ο Ιόλαος ανακάλυψαν, χάρη στις οδηγίες της Αθηνάς, τη φωλιά της Ύδρας στους λόφους, κοντά στις πηγές. Ο Ηρακλής έβαλε πρώτα φωτιά στο δάσος, πίσω από τους βάλτους, ώστε να μην μπορεί το τέρας να υποχωρήσει και αφού πυράκτωσε τα βέλη του, τα εκτόξευσε μέσα στη φωλιά της, αναγκάζοντάς την να επιτεθεί.

Η Ύδρα πράγματι όρμησε στον ήρωα και τον άρπαξε από το πόδι, έχασε όμως γρήγορα το πρώτο της κεφάλι, καθώς της το έλιωσε το ρόπαλο του Ηρακλή (ή το έκοψε με πέλεκυ). Στη θέση του όμως φύτρωσαν δύο νέα. Τότε βγήκε και από το νερό και ο κάβουρας, που όρμησε στον Ηρακλή και πρόλαβε να τον δαγκώσει στο πόδι, λίγο πριν τον σκοτώσει ο ήρωας ή ο Ιόλαος (η Ήρα μεταμόρφωσε τον κάβουρα στον αστερισμό και ζώδιο του Καρκίνου).

Καθώς η Ύδρα παρακολουθούσε την μοίρα του κάβουρα ο Ηρακλής πήρε ένα φλεγόμενο δέντρο και της έκοψε ένα ακόμα κεφάλι, ενώ πρόσεξε αυτή την φορά πως δεν φύτρωσε κανένα καινούριο στη θέση του. Κατάλαβε πως υπαίτιος για αυτό ήταν η φωτιά , που έκαψε την ρίζα του λαιμού και άρχισε να κόβει τα κεφάλια το ένα μετά το άλλο, ενώ ο Ιόλαος καυτηρίαζε τους κομμένους λαιμούς με ένα αναμμένο κλαδί, πράγμα το οποίο δεν επέτρεπε να ξαναφυτρώσουν καινούρια κεφάλια. Τέλος ο Ηρακλής έκαψε και το κυρίως αθάνατο κεφάλι, μέρος του οποίου ήταν από χρυσάφι, και έθαψε τις στάχτες του κάτω από ένα μεγάλο βράχο, κοντά στους Ελαιούς. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή δεν το έκαψε αλλά παραμένει ζωντανό κάτω από τον βράχο καταδικασμένο να μισεί και να ονειρεύεται αιώνια.

Αυτό ήταν το τέλος της τρομερής Λερναίας Ύδρας. Στη συνέχεια ο γιος του Δία βούτηξε τα βέλη του στο αίμα ή στη δηλητηριώδη χολή της αποκτώντας ένα τρομερό όπλο που προκαλούσε φοβερές πληγές ακόμα και στους αθανάτους.

Λέγεται πως ο βασιλιάς των Μυκηνών Ευρυσθέας τον οποίο υπηρετούσε ο Ηρακλής αρνήθηκε να μετρήσει τον άθλο αυτό λόγο της συμμετοχής του Ιόλαου. Η παράδοση όμως αγνόησε τον Ευρυσθέα και συμπεριέλαβε και την Λερναία Ύδρα στη δωδεκάδα των περίφημων άθλων.

Ο Παυσανίας θεωρούσε το τέρας ως ένα τεράστιο νερόφιδο, ενώ πολλοί πίστευαν ότι επρόκειτο για υπόγειο ποτάμι που πλημμύριζε την περιοχή των πηγών.

Η νίκη κατά της Λερναίας Ύδρας συμβολίζει, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, την προσπάθεια για την αποξήρανση των βάλτων της περιοχής. Συμβολικά ως ηλιακός ήρωας ο Ηρακλής μπορούσε

να στεγνώσει με την δύναμη του το απέραντο έλος και να περιορίσει τις δυσάρεστες συνέπειές του στους κατοίκους των γύρω περιοχών.

ο Ηρακλής μάχεται με την Λερναία Ύδρα. Μπρούτζινος δίσκος από τον Ιταλό γλύπτη Antico

κατασκευασμένο το 1490 μ.Χ. Museo Nazionale del Bargello, Florence

Οι άθλοι του Ηρακλή ήταν πολύ διαδεδομένοι στηνδιακόσμηση

των αγγείων(και όχι μόνο) στην αρχαία Ελλάδα